Wielu ekspertów postrzega gaz ziemny jako ważne źródło energii w fazie przejściowej w kierunku większej zrównoważoności i dekarbonizacji systemów energetycznych. Staje się środkiem dla krajów pragnących zmniejszyć emisję dwutlenku węgla i zastąpić bardziej emisyjne paliwa kopalne, takie jak węgiel i ropa naftowa.
Jedną z głównych zalet gazu ziemnego jest jego wysoka wydajność spalania i mniejszy ślad węglowy w porównaniu z innymi paliwami kopalnymi. To sprawia, że jest to bardziej opłacalna opcja w krótkim okresie. Elastyczność i możliwość szybkiego podłączenia do sieci sprawiają, że instalacje gazowe idealnie nadają się również do wsparcia systemu opartego na źródłach odnawialnych, takich jak energia wiatrowa i słoneczna, które mogą mieć zmienny charakter.
Jednakże wykorzystanie gazu ziemnego jako źródła przejściowego wymaga zrównoważonego podejścia do kwestii środowiskowych. Metan uwalniający się podczas wydobycia i transportu jest silnym gazem cieplarnianym, a jego wycieki należy minimalizować poprzez wprowadzanie nowych technologii i rygorystyczne przepisy. Należy zatem rozważyć nie tylko rolę gazu ziemnego jako rozwiązania pośredniego, ale także zasadność modernizacji procesów jego wytwarzania i wykorzystania.
Należy także pamiętać, że okres przejściowy należy zaplanować w taki sposób, aby w dłuższej perspektywie nie doprowadzić do uzależnienia od gazu. Kraje muszą dalej rozwijać technologie odnawialne, aby zmniejszyć swoją zależność od paliw kopalnych. Przyczyni się to nie tylko do poprawy sytuacji środowiskowej, ale także do zapewnienia zrównoważonego rozwoju gospodarczego.
Zatem gaz ziemny jest ważnym elementem na drodze do czystszej i bardziej zrównoważonej energii, a jego rola jako zasobu przejściowego wymaga ostrożnego zarządzania i włączenia go do strategii rozwoju energii odnawialnej.